È notte,
e sti penziere volano
tra suonne perzo e fantasie ‘e pueta
e ‘o suonno ca nun vene.
C’è sta tanta silenzio
ca se sente ‘o rummore d’’o core
ca ‘mpietto sbatte
e nce regala ‘a vita.
Musica doce c’accumpagna sti penziere
anema libbera e vulà
tra suonne e verità
e t’abbanduone a chesta notte de malincunia.
‘O core mije
Tene ‘na forma sola
Chille e l’ammòre
E si l’astrignne forte,fa rummore.
‘O rummore d’’o core….
Salvatore Pasquale